Definicja Zespołu stresu pourazowego (PTSD) w ICD 10 jest to zaburzenie stresowe pourazowe, Zaliczana się go do jednych z zaburzeń lękowych. Dość późno zdefiniowano to pojęcie, ponieważ pojawiło się ono dopiero w latach siedemdziesiątych XX wieku na fali badań nad wpływem przeżyć wojennych na zdrowie psychiczne człowieka.
Abyśmy mogli zdiagnozować to zaburzenie muszą wystąpić przynajmniej dwa uwarunkowania: po pierwsze poprzedzenie wszystkich objawów zaburzenia ogromnie silnym zdarzeniem traumatycznym, według DSM IV są to: - rzeczywista śmierć, zagrożenie życia bądź poważne zranienie, zagrożenie fizycznej integralności własnej i co jeszcze istotne w momencie trwania tego zdarzenia przeżywanie intensywnego strachu, poczucia głębokiej bezradności lub przerażenia, po drugie odrębny od innych zaburzeń lękowych obraz kliniczny.
Najważniejszymi cechami PTSD są:
czas – pojawienie się zaburzeń w bliskim związku czasowym z danym zdarzeniem traumatycznym
wspomnienia – natarczywe trudne do usunięcia wspomnienia wydarzenia traumatycznego oraz sny do niego nawiązujące
unikanie – konsekwentne dążenie do unikania tego wszystkiego co może przypominać dane zdarzenie np. myśli, rozmów, ludzi, sytuacji, rodzajów aktywności
nadmierna pobudliwość – autonomiczny system nerwowy jest nadmiernie i nieadekwatnie pobudzony, postawiony jest w stan ciągłego alertu w związku z tym problemy z zasypianiem, snem, drażliwość, trudności w koncentracji, nadmierna czujność i nadwrażliwość na różne bodźce
W tej definicji nie są wyodrębnione rodzaje traumy, zakłada ona implicite, że jest to zjawisko jednorodne. Jednak tak nie jest, wyodrębnia się przynajmniej dwa rodzaje traumy: trauma rozwojowa i trauma szokowa. Zaprezentowana definicja nie uwzględnia specyfiki tramy rozwojowej, szczególnie w odniesieniu do zależności czasowej, która występuje w tej definicji. W ten sposób wyklucza ją, bo w tym przypadku zdarzenia traumatyczne miały miejsce wiele lat wcześniej a bardzo często osoba nawet o nich nie pamięta.
